Είναι αλήθεια πως στις σύγχρονες ανεπτυγμένες κοινωνίες, καταγράφεται μια
αύξηση στην παροχή των υπηρεσιών που προσφέρονται από ψυχολόγους σε
παιδιά, εφήβους, ενήλικες, ζευγάρια, οικογένειες κ.λ.π.. Η επιστήμη της
ψυχολογίας εχει διεισδύσει και σε πολλούς άλλους τομείς, όπως η εργασία,
ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η εκπαίδευση, οι μαθησιακές
διαταραχές, η διαφήμιση, η ψυχοπαθολογία, οι ήπιες θεραπευτικές
προσεγγίσεις συνδυαστικά και με άλλα μέσα (Dramatherapy ή Dance Movement Psychotherapy) κ.λ.π..
Να
διευκρινήσουμε όμως, πως εαν κατά νου έχεις το δημόσιο, στη συγκεκριμένη
εξειδίκευση σήμερα προσφέρονται ελάχιστες θέσεις (δεν διορίζονται σαν
καθηγητές στα σχολεία και προσφερονται κάποιες λίγες θέσεις στα
Κ.Δ.Α.Υ., σε νοσοκομεία, ιδρύματα κλπ) για τις οποίες χρειάζεται συνήθως
στοχευμένη μεταπτυχιακή - διαδακτορική εξειδίκευση. Ακούγεται εδώ και
πολλά και χρόνια το θέμα του διορισμού ψυχολόγων σε σχολεία (ως
συμβούλων) αλλά δεδομένης και της παρούσης οικονομικής συγκυρίας το
βλέπω μάλλον να απομακρύνεται σαν ενδεχόμενο.
Μέσα
σ΄αυτό το σκηνικό που με πολύ συντομία περιγράψαμε, η αλήθεια είναι πως
κάποιοι θα διαπρέψουν αλλά πολλοί περισσότεροι θα μείνουν στα αζήτητα.
Και αυτό δεν θα έχει να κάνει με αυτό καθ΄αυτό το παραπάνω σκηνικό,
αλλά κυρίως με αυτό που κουβαλάνε μέσα τους δηλ. το πόσο αγαπάνε αυτό
που κάνουνε, πόσο εξειδικευμένη γνώση έχουν (πχ γνώση και χρήση
σύγχρονων ψυχομετρικών εργαλείων και εξελίξεων), πόσο διάθεση για
προσφορά έχουν (κοινωνικότητα), να επιχειρούν και να "εκθέτουν" τον
εαυτό τους (επιχειρηματικότητα) και τέλος πόσο πιστεύουν στον εαυτό τους
(αυτοεκτίμηση). Δυναμικές εξειδικεύσεις: κλινική ψυχολογία, παιδοψυχολογία, σχολική ψυχολογία
|